Ik ben Simone, mijn moeder noemde mij altijd “Moon”. Bij ons waren dieren net zo belangrijk als mensen. Zo is de naam van de stichting ontstaan. Als kind kreeg ik een hondje dat door onze overburen werd afgestaan. Ik was 9 jaar en mocht haar gaan verzorgen “Daisy” heette zij. Een straatmuzikantje zoals ik het noem. Zij werd mijn verantwoording, Daisy is 13 jaar geworden.
Mijn ouders hadden ook altijd honden. Ik weet niet beter, ben met dieren grootgebracht evenals mijn vier kinderen, die ook meehelpen binnen de stichting waar zij kunnen. Al jarenlang herplaats ik hondjes en vang ik hen op. Ook liet ik hen altijd behandelen, wat inhield dat de spaarrekening al gauw leeg was. Dus geen vakantie. Inmiddels heb ik diverse studies gevolgd allemaal m.b.t. tot honden. Toen ik mijn “vakbekwaamheid” had behaald ben ik een stichting op gaan zetten. Om zo een groter draagvlak en netwerk te creëren en ik honden, ook buiten Nederland, kan helpen.

Op 30 augustus 2012, heb ik deze stichting in het leven geroepen.

Hoe werk ik en wat is mijn droom?

Mijn hart ligt bij alle hondenrassen. Ik had al Golden Retrievers maar de York kwam op mijn pad. Dus nu doen wij 80% Yorken en 20% overige rassen. 
Als een hondje binnenkomt d.m.v. afstand of via een asiel dan wordt het helemaal behandeld.
Steriliseren/ castreren/ gebitsanering/ enten/ chippen, en alles wat de dierenarts nog meer constateert! Ik vind dat ik een nieuw baasje recht in de ogen moet kunnen kijken als ik een hondje aan hen overdraag, waarbij geld een ondergeschikte rol speelt.

Mijn boeddhistische levenswijze laat het niet toe dat er ook maar 1 euro over de rug van een hondje wordt verdiend. De tegemoetkoming die ik vraag verschilt per hond, omdat er kosten aan een asiel betaald moeten worden en de dierenartsrekeningen elke keer weer verschillen. Maar het zal altijd vele malen lager zijn dan de werkelijke kosten. Soms zijn er zelfs helemaal geen kosten aan verbonden.
Mijn hart ligt bij het redden van honden. Hen een tweede leven te geven en niet aan hen te verdienen.
Misschien ben ik een idealist en zal er een tijd aankomen dat wij de nevenkosten niet meer zelf kunnen dragen, al moet ik daar niet aan denken.
Wat fijn is voor een donateur om te weten is, dat een donatie geheel naar het hondje gaat. Naar medische handelingen en niet naar o.a. papier en inkt. Daarom zal ik als persoon ook altijd meebetalen als het minder gaat.
Ook vraag ik geen vergoeding als u afstand van uw hondje doet en ik zal nimmer oordelen waarom er afstand gedaan wordt. Ik dien slechts één belang en dat is die van het hondje. Ik vind dat het te herplaatsen hondje, diegene die afstand doet en de nieuwe eigenaar even belangrijk zijn. Wij kennen immers niet altijd het hele verhaal achter het afstaan van een hondje.  De hond is er niet bij gebaat en het is al verdrietig genoeg.

Daarnaast vind ik normen en waarden heel belangrijk, eerlijk en open zijn, laten zien wat je doet. Ik sta voor integriteit wat mens zijn betreft en transparantie voor de stichting. Jezelf nimmer op de voorgrond stellen, het gaat niet om mij maar om het hondje……….

In de afgelopen jaren hebben wij een fantastisch groot netwerk opgebouwd. We hebben mooie samenwerkingen met dierenartsen door heel Nederland en België die ons helpen. Fijne opvanggezinnen en vrijwilligers die dezelfde idealen nastreven. Ik ben dan ook dankbaar dat zij er zijn.

Het is mijn leven, mijn passie, mijn alles zonder in het extreme te vallen. Maar pure liefde. 

Om dit alles te kunnen blijven realiseren hebben wij uw donaties nodig.